شب تاسوعا(عموی خوبیها)

غزل و سحر عزیزم

امسال از پنجم تا نهم محرم تا صبح روز تاسوعا، خاله منیژه مهمون ما بود.

شب تاسوعا بخاطر کسالت خاله مراسم خاصی نرفتیم.

فقط مقداری نذری آماده کردیم، خاله خونه موند، من و شمادوتا گل دخترا بردیم به همسایه ها دادیم.

اون شب خیلی با تلویزیون حال و هوای خاص و آرزوی زیارت حرم حضرت ابالفضل داشتیم.

داشتم باخودم فکر میکرم که بخاطر عشق و علاقه ی ما ایرانیا به برادر باوفای امام حسین(ع)، حضرت ابالفضل، و مقــــــام والای عموی بچّه های امام حسین(ع)

همه ی ماها در وجود ناخوداگاهمون علاقه ی خاصی به عموهامون داریم.

علاقه ی من به تنهـــا عموی خودم

علاقه ی بابایی به تنهــا عموی مرحومش

و حالا علاقه ی غزل و سحر به عموهای خودشون ...

قطعا این علاقه ریشه در معنویت و ایمان و الگوی ما ... عموعبّاس... عموی مهربون و فداکار بچّه های امام حسین(ع) و امام حسن (ع) داره.