روز طبیعت

سیـــــزده بـــــه در

غزلم، یکی از سنّت های قشنگ ما ایرانیها، اینه که روز سیزدهم فروردین با اعضای فامیل و اقوام، به دامن طبیعت میزنیم.

دیروز ، یعنی روز سیزدهم فروردین، ساعت 12 ظهر از خواب بیدار شدیم، حسّ بیرون رفتن نداشتیم امّا بالاخره آماده شدیم و بیرون رفتیم.

از اونجایی که میترسیدیم هوا سرد باشه، تجهیزات گرمایشی کامل برداشتیم.( کلاه، سویشرت، کاپشن و ...)

راه دوری نرفتیم، نزدیک پارک سوکان، رفتیم به زمین هایی که آقاجون تابستونا برای سرگرمی توش کشاورزی میکنه و به  « آقاجون + عزیز + عمومحمد + زن عموحمیده »  ملحق شدیم.

شکرخدا هـــوا خوب بود. بعد از خوردن لوبیا پلوی خوشمزه ی عزیز، به محلّ استخر ذخیره آب رفتیم.

بابایی تورو لبه ی استخر نشوند و شلوار مخملت به میله ها گیر کرد و پاره شد ( خدارو شکر لباس نو عید رو تنت نکرده بودم)

بعضی از منظره ها واقعاً دیدنی بودند مثل آشیانه لک لک بالای درخت تنومند کاج ، پرواز زیبای لک لک بالای استخر ، زمین سرسبز پوشیده از گندم در دل کویر، پریدن از جوی های عریض و پرآب، صعود تو به سقف ماشین با کمک زن عمو حمیده و ...

و بالأخره سه ساعت بعد، پس از خوردن آش رشته ی خوشمزه ای که عزیز پخته بود اومدیم خونه.

سیــــــزدتـــــــون بدر،

دشمناتــــــــون دربدر،

رفقــــاتون گل به سر،

خوشیهاتون صــد برابر